Artikels: Bewustzijn
De symboliek van corona
Een onzichtbaar beestje, met wereldwijde kracht en macht. Geen wereldleider is er tegen opgewassen.
Zo krachtig dat het de mens weet te muilkorven.
Het ligt ons het zwijgen op.
Genoeg gepalaverd.
Luister naar mij, zegt het.
Luister naar de stem van de natuur, jouw eigen natuur. Jouw roots.
Zonder natuur waar jij je eten en drinken uit haalt, ben je niets.
Die klimaat activisten aan het begin van het jaar, dat was nog maar het begin van je bewustwording.
Want het is tijd dat je luistert. Naar het kleinste wat ik, de natuur, je te bieden heb. Een virus.
Ben je de kringloop van het leven vergeten? Jij die schaamteloos jezelf aan het hoofd van de schepping zet?
Zonder water, insecten, bijen, of pakweg regenwormen ben je niets. Veel insecten zijn de vuilkarren van de natuur. Ze ruimen op. Bijen helpen bij bestuiving zodat jij groenten en fruit kan eten. Regenwormen houden de aarde luchtig zodat er iets fatsoenlijks kan op groeien.
En de kleintjes zijn voeding voor de grotere.
Waar gaan vogels hun nesten bouwen als jij alle bomen omkapt?
Als de voedingsketen onderaan kapot gaat, dan jij ook… want je bent er deel van.
Zullen we even de vergelijking doortrekken?
Stel “zuiver hypothetisch”: de natuur is gelijk aan je huis.
- Je kapt alle muren uit zonder poutrels te steken.
- Je spuit heel je huis door met insecticiden en kankerverwekkende stoffen.
- Je steekt plastic folies in je blender voor smoothies.
- Je houdt al je vuilnis bij je.
Resultaat: je stinkt, je stikt, je wordt ziek en het dak valt op je hoofd.
Einde verhaal.
Maar dit hoeft niet het einde te zijn…
Luister naar je eigen binnenste zelf.
Hoe ben je zo kunnen gaan vervreemden van de natuur, je eigen natuur?
Denk eens na: alles wat er op aarde aan vernieling gebeurt, wordt gedreven door 1 ding: geld. Vermomd onder ego, macht, manipulatie, misleiding.
Voor amper een paar kilo goud, wordt een deel van het Amazonewoud in Ecuador vergiftigd met kwik. Alle leven gaat erdoor kapot. Een ecosysteem dat het ‘rijkste’ van de wereld is, met de grootste biodiversiteit die er is. Waar alles er in overvloed is voor iedereen die er leeft, zowel mens, dier, plant. Het aards paradijs waar jij zo van droomt. Voor een paar kilo goud: alles kapot.
Wat in de Amazone gebeurt, gebeurt overal. Alles gaat kapot, voor geld. Je maakt je eigen huis kapot, voor geld. Wat ga jij met dat geld kopen als alles vergiftigd is?
Dus dit moet keren. Ik heb geen andere keuze dan je lam te leggen. Ik spiegel wat jij doet: jíj legt alles lam. Jij gaat driest te keer, ik nu ook.
En waar gaat de aandacht naartoe, eens je lam ligt? juist: naar zorg, naar medemenselijkheid, samenhorigheid, verbondenheid, zachtheid, tederheid, liefde. Ik toon je op mijn manier wat de waarden zijn die deze planeet nodig heeft om verder verval tegen te gaan.
Wat als je nu eens i.p.v. massaal ‘geld’ na te jagen, zou beginnen met te leven in ‘verbondenheid’? iedereen heeft iedereen nodig. En jij hebt de natuur nodig. Zonder mij ben je niets, ben je dood.
En handel eens met respect, de ene is niet beter dan de andere. Behandel de ander zoals jij zelf wil behandeld worden. Behandel mij zoals jij wil behandeld worden.
Het is simpel.
Het aards paradijs met overvloed voor iedereen bestaat. Het wordt alleen niet gedirigeerd door geld, maar door liefde en respect. Dit tracht ik je te tonen.
Zorg jij nu beter voor mij, aub? ik zorg voor jou.
Laat dit bewustzijn je wakker maken. Verander, stap voor stap. Verander de wereld, begin bij jezelf. Toch?
Indien niet, zal ik een tandje moeten bijsteken om je bewustzijn te versnellen.
Blijf lezen...Licht
In deze speciale Paasdagen, stond ik even stil bij “licht”. Wat doet dat met ons, licht? Los van elke religieuze connotatie.
Er is veel licht, zonlicht, deze dagen. En dat brengt warmte mee. Door het zomeruur is de tred naar de zomer terug goed en wel ingezet. Vanaf pakweg half maart tot half september is de dag langer dan de nacht. Dat is een eenvoudig natuurverschijnsel. Mensen worden daar doorgaans vrolijk van.
Maar er is geen licht zonder donker. En in deze corona-tijd is er veel duister, lijden, dood. Er is pijn, verdriet, onbegrip, ontreddering.
En dan hoor je de paus en Queen Elisabeth beiden over het licht praten. “Hoe donker de dood ook kan zijn, vooral voor degenen in rouw, het licht en het leven zijn groter”. De Paaskaars als symbool voor hoop.
Het is vanzelfsprekend minder donker wanneer je een kaars aansteekt.
Licht kan je op verschillende manieren interpreteren, zowel letterlijk als figuurlijk. Licht kan je invullen als : hoop, liefde, kracht, moed, doorzettingsvermogen. En daar ligt de puurste natuur van de mens. Het veel grotere.
En het is dàt wat corona vanuit de duisternis diep belicht! De mens is tot veel in staat.
“A man can be destroyed but not defeated” (Ernest Hemingway). Een mens kan geknakt en gehavend zijn, maar zal vanuit zijn natuur, zijn levenskracht, telkens herrijzen. Een mens is niets anders dan een deel van de natuur. Kijk naar de natuur. Al is een boom afgeknakt door de wind, toch komen er zijscheuten aan in de lente. Al lijkt een woestijn verdord, na een minieme regenbui schieten overal plantjes en bloemen op!
Duisternis heeft nooit het laatste woord. Het is het licht dat duisternis naar een ander niveau tilt.
Misschien heeft de mens fundamenteel schrik dat het voor altijd duister zal zijn. Absolute duisternis, nooit meer licht. De vraag is of dat bestaat. Misschien alleen in bepaalde polaire gebieden op bepaalde periodes van het jaar wanneer de zon gewoon niet opkomt. Maar dat is het hem nu net. Het duurt maar een bepaalde periode. En in de nacht zijn er sterren en maan, als er geen wolken zijn. Het licht komt altijd terug.
Dat kan je ook van het donker zeggen, hoor ik je denken.
Klopt, want ze zijn inherent aan elkaar verbonden. Er is geen donker zonder licht, er is geen licht zonder donker. Er is geen yin zonder yang, en omgekeerd. Het is haast een 1-eiige tweeling. Er is geen koud zonder warm. Er is geen lang zonder kort. Het ene bestaat niet zonder het andere. Meer nog, het ene bestaat dòòr/ dankzij het andere! Dus dat kan een troost zijn: in het diepste donker van de nacht, van het leven, is er de zékerheid dat er ook licht is.
Licht op een ander niveau bekeken, staat voor bewustzijn, een soort van ‘klaar zicht’, helderheid van gedachten, van oorsprong. En daar is wel iets anders mee aan de hand! Eens je bewustzijn hebt verkregen, raak je het niet meer kwijt, leer je het niet meer af. Eens je ergens een “aha-Erlebnis” had, een Eureka!, eens je ergens het ‘licht’ zag, een eurocentje dat viel, heb je een inzicht verworven in iets wat je nooit meer verliest. Het mag dan nog zo duister worden rond je, het wordt nooit meer zo donker als voorheen. Omdat je nieuw verworven bewustzijn er blijft doorheen schijnen.
Het licht verlicht ’s nachts de weg die je bewandelt; het is een vorm van begeleiding, een hulp. Als de weg kronkelt, dan zie je dat tenminste. Het licht trekt de weg niet recht, maar je bent beter voorzien. Het schijnt ook vòòr je uit, als een soort kompas, een GPS, een richtingaanwijzer.
Licht, samen met stilte, is een magische mix. Het is mijns inziens een snelweg naar inzicht en daardoor geluk. Je ziet dingen klaar en je hebt de tijd en ruimte om alles goed te laten inwerken en doorsijpelen. Of eventueel vorm laten nemen.
Het licht in iemands ogen, wat is dat? Dat is levensvreugde, blijheid, fonkeling, liefde, guitigheid, de ziel die straalt, geluk.
Ik wens je, beste lezer, licht - in al zijn betekenissen.
Blijf lezen...